3 dagen stage en…

Hallo allemaal,

Na een weekje stage waren we toe aan een weekendje thuis. We hadden daarom ook niets in de planning dit weekend en hebben rustig aangedaan. Ook omdat we vrijdag dus al een stagedag hadden en maandag dus weer.

Zaterdagochtend zijn we naar de markt geweest. We hebben daar bij ons vaste vrouwtje (die ons ook al herkend), Komkommers gehaald. Daarnaast wilden we dan ook een keer Mango’s proberen. De vrouw achter de kraam schilde een mango en we mochten hem ter plekke proeven. Heerlijk dat hij was! Deze hebben we meegenomen. Daarnaast hebben we ook een soort krop sla gekocht, later deze week bleek dat het smaakt naar rauwe spitskool, haha.

Zaterdag wilden we er ’s middags toch even uit en hebben we besloten om naar Zeedijk te gaan. Dit schijnt een hele mooie plek te zijn waarbij de zonsondergang mooi te bekijken is. Op onze fiets besloten we daar heen te fietsen. Na heel wat nagefluit, het geluid van getuite lipjes en zwaaiende en schreeuwende mensen kwamen we aan bij de dijk. Mij viel het een beetje tegen, er lag overal vuilnis, en het enige wat ik zag was stenen en de Atlantische Oceaan. Het viel me tegen dat er geen palmbomen waren… Later bleek dat we toch iets verder moesten fietsen, ach dit doen we wel een andere keer weer over.

Zondag was het rustdag voor ons. ’s Middags heb ik rond de Nederlandse tijd live een preek geluisterd wat prettig was. Inmiddels heb ik de kerk van Wilsum gevonden en deze luister ik nu standaard. Handig, deze middelen van de techniek al vind ik het jammer dat ze in onze kerk in Wapenveld nog net niet zover zijn… Aan het eind van de middag hebben we geprobeerd om een rondje te fietsen. Mijn band was alleen plat en het leek wel of er iemand achterop zat, zo enorm zwaar trappen. Flink zweten dus. Na een klein rondje hadden wij het wel weer gezien.

Maandag t/m woensdag hebben we stage gehad.
Maandagochtend had ik het moeilijk om weer op te staan. De ochtenddienst begint hier om 6.45, dus vroeg op staan is hier een must. Het scheelt dan weer dat het hier vroeg nog koel is. Vandaag heb ik samen met Fleur de artsenvisite meegelopen. Dit houdt in dat een zaalarts samen met de verpleegkundige langs alle patiënten. De arts van deze week was een Nederlandse arts. Er zijn hier een aantal Nederlandse artsen die ervaring willen opdoen om zich daarna te kunnen specialiseren. Eerst gingen we in een kamertje (gelukkig met airco) de patiënten bespreken, om daarna langs alle patiënten te gaan. Interessant om te horen hoe de Nederlandse arts over bepaalde dingen denkt en hoe hij omgaat met de patiënt. ’s Middags werden Fleur en ik uitgenodigd door de hoofdzuster om naar de sterilisatie ruimte. Er was hier een verbouwing geweest en een nieuw sterilisatie apparaat geplaatst. Daarnaast kregen we een enorme rondleiding (haha, de sterillisatie was maar 2 kamers). Er waren camera’s aanwezig en personen van de radio. Heel bijzonder zou je denken..
Daarna gingen we naar een soort college zaal, wat bleek: er was voor het eerst een computercursus gegeven vanuit het ziekenhuis, basis cursus Word en Excel. Een heel aantal mensen deden een toespraak. Daarna sprak er een directielid over het belang van de computer op de afdeling, ze zijn hier namelijk bezig met het ontwikkelen van programma’s voor het registreren en rapporteren. De vrouwenafdeling heeft een computer, maar die staat er voor de show. Tenminste, hij is bijna nooit aan. Na eindeloos geapplaudisseerd te hebben gingen we weer terug naar de afdeling. Hier hebben Fleur en ik onze tussenevaluatie gehad van de periode stage op de vrouwenafdeling. ’s Avonds hebben we onze energie er uitgeslagen met een potje tennis. Helaas blijken de muggen mij wel erg lekker te vinden…

Dinsdag was er weer een stagedag. Vandaag was het mijn verantwoordelijkheid dat de vochtlijsten goed werden bijgehouden. Daarnaast waren er een aantal patiënten die waren opgenomen en waar een anamnese moest worden afgenomen. Ik mocht er ook een zelfstandig afnemen. Bij deze anamnese is mijn eerste irritatie uiting geweest tegen een van de Surinaamse collega’s.

Bij het beginnen met de anamnese met de patiënt was de sfeer meteen vertrouwelijk, ze vertelde allerlei privé verhalen. Even later kwam er iemand bij mij met de vraag dat haar dossier meteen nodig was. Er was haast bij. Ik vertelde diegene dat ik bezig was met een anamnese en dat het over een half uur wel zou lukken. Ze ging weg, maar even later kwam ze weer terug. Het moest en het zou meteen. Inmiddels moest ik moeite doen om niet over mijn kookpunt heen te gaan. Ik heb gesproken met degene die het dossier nodig had, en aangegeven dat ik het echt niet leuk vond. Ze vertelde me dat het prioriteit is dat ze even een aantekening van de arts over wilde schrijven in het dossier. Ik vertelde dat ikzelf een andere prioriteit had, de patiënt zelf. Het voelde goed om dit te uiten, vooral omdat de patiënt een aantal vertrouwelijke informatie heeft gegeven is het onbeleefd om iemand te storen in een gesprek. Het voelde goed om dit uit te spreken tegen deze Surinaamse collega.

Verder verliep de dag goed, ik had de vochtlijsten van de patiënten goed bijgehouden. Verantwoordelijke was tevreden over de manier hoe ik had gewerkt. Dat is altijd fijn om te horen. Dinsdagavond is bij ons voor het eerst de stroom uitgevallen! Gelukkig duurde het geheel maar een uurtje, maar douchen in het donker is toch niet iets wat ik niet graag doe. Daarnaast hebben we toen de stroom weer aanging nog 2,5 kakkerlak vermoord. Kees genaamd.

Woensdagochtend heb ik voor het eerst deze weken weer iemand ‘gebaad’. Dit gebeurd om 5 uur ’s ochtends en zorgt ervoor dat de ochtenddienst niet te zwaar begint. De vrouw die ik heb gebaad mocht naar huis, ik vertelde al eerder over een vrouw die enorme decubitus wonden heeft op de benen, sinds begin van de week heeft ze nu ook een decubitus wond op haar stuit en op haar hele rug. Deze mevrouw kan niets meer voor worden gedaan. Er wordt totaal geen wisselligging toegepast. Als Fleur en ik werken doen wij de wisselligging bij mevrouw om de 3 uur, dit rapporteren wij. Vragen wij naar collega’s zeggen ze altijd dat ze het ook toepassen, maar vervolgens zien we hier geen resultaat van. Als een van ons dus niet werkt krijgt mevrouw geen wisselligging, ook niet als je het aangeeft of rapporteert. Verder hebben we lekker gewerkt. ’s Avonds rustig aangedaan en ons voorbereid op de trip van vandaag.

Vandaag hebben we vanochtend het hele huis gesopt en schoongemaakt. We hopen vanmiddag richting Paramaribo te gaan om daar te overnachten in een hostel. Morgenvroeg worden we vroeg opgehaald om twee dagen naar Kninie Paatie te gaan. Dit moet een prachtige belevenis zijn. Het is in het regenwoud, we hopen misschien nog wel Anton de Vogelspin te ontmoeten…
Maar daarover volgende week meer!

Tot dan.