Kninie Paatie en Holi Phagwa

Hallo allemaal,

Hier een blog na een spannend tripje en een gezellige feestdag. Donderdagmiddag zijn we vertrokken rond 13.00 naar Paramaribo. We hebben ons laten afzetten bij hostel Twenty 4. Dit is een soort ‘partner’ van hostel Zus & Zo waar we in de eerste week verbleven. We waren al behoorlijk moe van de lange taxirit die dit keer best lang duurde. 4,5 uur in een schuddende bus. We waren moe en hongerig. We hebben daarom bij de Mac een heerlijke Nederlandse maaltijd genuttigd. De Mac Chicken was voor mij dan ook de uitkomst. Na het genieten van het nuttigen van een heerlijk softijstje zijn we moe maar voldaan weer teruggelopen naar het hostel. Daar hebben we ons heerlijk gedoucht, met jawel : een warme douche. Iets wat wij in Nickerie niet kennen. Op tijd zijn we gaan slapen.

De volgende morgen (vrijdag) heeft Wim ons opgehaald. Wim hebben we leren kennen via Ilse, Renate en Anne die ook in het ziekenhuis stage lopen. Via hun school is er contact met Wim gelegd over eventuele trips. Hij woont in Paramaribo. Wij hebben dus via hen zijn nummer gekregen. Hij haalde ons om 8 uur op, we maakten kennis met Rob en Jane, een wat ouder stel die hier in Suriname op vakantie zijn en vrienden van Wim zijn. Het klikte goed en we hadden al snel leuke gesprekken. We reisden af naar Atjoni, vanaf Paramaribo is dat ongeveer 3,5 uur.

Gelukkig zat de auto van Wim comfortabeler als de bus. Dit scheelde enorm voor onze houding en onze billen, haha. Wim stopte een paar keer, om wat te eten of te drinken te halen. We hebben gebakken banaan genuttigd en we hadden eindelijk de goede bananen gekregen van Wim : Bacoves blijken ze te heten. Al die tijd hebben we dus naar de verkeerde bananen gevraagd. We hebben daarom ook enorm genoten van de bananen. Onderweg was het nog wel even spannend, we hoorden op een gegeven moment een klap, dat was een slang, snel teruggereden en daar ontdekten we een Boa Constrictor (een slang). Deze was best lang, ongeveer 2 meter (zie foto). Hij wilde oversteken en het is gelukkig net goed gegaan en de auto ging er precies tussendoor, raar dat de mensen hier extra hard rijden als ze een dier op de weg zien liggen. Naast een slang zagen we veel vrachtwagens af en aan rijden met gekapte bomen. Dit komt hier veel voor. Daarnaast waren ook overal langs de kant van de weg goudmijnen te vinden. Dit zijn vaak illegale mensen (of criminelen) die proberen goud te vinden. De riviertjes worden hier smerig van en men maakt de natuur kapot. Het verschil tussen Paramaribo en Atjoni is maar liefs 400 meter en we reden over de ‘highway’ steeds op en neer over heuvels heen.

Na een tocht van 3,5 uur kwamen we bij Atjoni. Vanuit hier zijn we met de boot gaan varen naar Kninie Paatie. Deze tocht duurde een uur. De rivier is de bovensurinaamse rivier. Onderweg kwamen we mensen tegen die langs de kant van de rivier hun was wasten en de vaat schoonmaakten. Verder was de natuur prachtig, veel mooie bomen, de frisse wind in je haren en het schijnen van de zon. Dan zie je de grootheid van God heel duidelijk naar voren komen, in de prachtige natuur. Onderweg kwam er nog een grote plensbui, heerlijk een verfrissend regenbuitje. Aangekomen op Kninie Paatie werden ons de kamers gewezen en zijn we meteen gaan eten. Zoals altijd hier in Suriname wordt er 2 keer warm gegeten. ’s Middags hebben we rijst met kip en tomaat gegeten. ’s Avonds aten we uitgebreider en hebben we kip met rijst en pindasaus gegeten. Het smaakte lekker! Na het middageten heb ik mijn zwemkleding aangedaan en ben ik wezen badderen in het water, het is heerlijk warm water. Na een uurtje badderen werden we geroepen voor de boswandeling. Met lichte kriebels ging ik daarheen. Ik wist dat er enge dieren zaten, zoals Tarantula’s en andere enge dieren.

Bij alles wat bewoog of er een onbekend geluid was schrok ik. Samen met Nelson (eigenaar van Kninie Paatie) zijn we verder gelopen. We hebben verschillende dingen gezien, op een gegeven moment zagen we de bovenkant van de grote bomen bewegen, dit waren apen. Deze heb ik helaas niet van dichtbij gezien. Daarnaast hebben we verschillende soorten bomen en planten bekeken. Er was een grote holle boom, deze was van binnen helemaal opgegeten door termieten. Deze boom heet de Makakabes. We mochten om de buurt in de boom staan om helemaal naar de hemel te kunnen kijken, bijzonder om te zien. Daarnaast hebben we de telefoonboom ontmoet. Dit is een harde boom wat vroeger werd gebruikt als telefoonboom. Hier sloegen ze hard op en zo hoorden anderen dit tot 8 km verder. We hebben daarnaast ook kennis gemaakt met de lopende palmboom. Door middel van het lopen van de wortels kan hij zich tot enkele centimeters per jaar verplaatsen. Grappig om te zien. Na het bekijken van de planten en bomen moesten we opeens stilstaan, Nelson had een Tarantula gespot. Zenuwen gierden door m’n lijf, hoe zou ik erop reageren? Tot mijn opluchting ging hij vlug zijn huis in, waardoor we niet naar hem konden kijken. Daarnaast hebben we aan het eind van de tocht nog een pikzwarte slang gezien. We wisten niet wat voor slang het was. Zelfs Nelson wist het niet. We gingen weer terug… toch lichtelijk opgelucht dat ik niet was aangevallen door een slang of een Tarantula.

’s Avonds na het eten vertelde Nelson ons dat we op kaaimannentocht gingen. Het was inmiddels erg donker dus spannend was het wel. De hele boottocht hebben we weinig gezien, met een zaklamp werd er langs de oever geschenen op zoek naar 2 lichtpuntjes. Deze lichtpuntjes stellen de ogen van de kaaiman voor. Helemaal aan het einde van de tocht hadden we beet, een kaaiman lag stil op een stuk boom. Karel Kaaiman was 2 meter lang en zat mooi stil. We zijn er heel dichtbij geweest, hij bleef ondanks de flitsen en de zaklamp heel rustig en kalm zitten. Bijzonder om zo te zien in de natuur.

Toen we terug waren zijn we samen met Wim op spinnenjacht gegaan. Wij als helden liepen achter hem aan. Nadat ik bijna op een paar kikkers en padden heb getrapt kwamen we aan bij de woonplaats van de vogelspin. Ja hij was thuis! Hij zat heel stil op de boom te wachten op een prooi. Het viel me nog mee van mezelf dat ik niet ging gillen of weg ging rennen. Al hield ik mijn hart vast, ik hoopte van harte dat de spin mooi stil bleef zitten en niet zou gaan rennen.. Gelukkig heeft hij dat niet gedaan, scheelt weer.

’s Avonds hebben we geslapen in het hutje, we lagen appart in een slaapkamer. Ik heb best aardig geslapen daar. De volgende ochtend (zaterdagochtend) waren we op tijd wakker en hebben we genoten van de zonsopgang en een heerlijk Nederlands ontbijt. Namelijk ontbijt met speculaas, pasta en pindakaas. Na het ontbijt zijn we met de boot naar twee toeriste dorpjes vertrokken. Hier hebben we een indrukwekkende wandeling gemaakt. De dorpjes waren alleen heel toeristisch ingericht, souvenirwinkeltjes etc. Wel was het mooi om te zien hoe de gezinnen leefden in enorm kleine huisjes. Ik vond het indrukwekkend. De dorpjes heten Tjaikondre en New Auroura. Hier heb ik ook wat woordjes geleerd :
Goedemorgen = Wiki no?
Goedemorgen (als antwoord) = Wiki oh?
Goedendag = oedino

Toen we terug waren op Kninie Paatie hebben we een heerlijke maaltijd genuttigd. Lekker vis met rijst waar ik van genoten heb. Na het eten was het tijd om onze spullen te pakken en zijn we met de boot vertrokken naar Atjoni. Daar in Atjoni hebben we nog wat groepsfoto’s gemaakt met Nelson en Wim. Vanuit daar zijn we weer vertrokken naar Paramaribo. Omdat we wat later aan zouden komen konden we vandaag niet meer terug naar Nickerie omdat de taxi’s niet in het donker rijden. We hadden een taxi geregeld voor zondagochtend 9.00. We verbleven weer in hostel Twenty 4. We hebben gegeten bij hostel Zus en Zo, dit was ons de vorige keer goed bevallen en er waren weinig winkels open, het zag er gesloten uit. Daarna hebben we nog genoten van een heerlijk ijsje waar we ook wel aan toe waren na deze hete dag. ’s Avonds heeft Esther Fleur en mij een nieuw kaartspelletje geleerd waar we de hele avond mee hebben gevuld. Helaas hadden we een twee persoonskamer en een eenpersoonskamer en ik sliep alleen. ’s Avonds hadden we nog last van een kat die rondliep over de gang en was er een gil omdat er een kakkerlak (enorme dit keer). Gelukkig hebben we allemaal redelijk geslapen. De volgende morgen (zondagochtend) hebben we ontbijt in het hostel, gebakken ei met toastbrood. Na dit stevige ontbijt kwam de taxi op tijd en zijn we naar Nickerie gereisd. Na 4,5 uur kwamen we eindelijk aan bij ons appartement. Fijn om weer thuis te zijn!

Na een maaltijd en een lekkere douche heb ik geskyped met thuis wat gezellig was. Na het avondeten ben ik een preek gaan luisteren vanuit Wilsum wat goed werkt. Het zondagsgevoel heb ik hier nog niet gehad, maar door een preek te luisteren vanuit Nederland, lijkt het net alsof je thuis bent. Volgende week hopen we een dienst te gaan bezoeken…

Morgen (maandag) is het Holi Phagwa. Dit is ook wel het hindoestaanse nieuwjaarsfeest. Vanavond was er vlak bij ons appartement een Holika verbranding. Dit is een grote stapel hooi met een pop erin. Dit staat symbool voor het verbanden van kwade dingen. Zingend wordt er rondom de brandstapel gerend als teken van het goede en overwinning van de kwade macht.

Gisteren (maandag) was het Holi Phagwa feest. Ik had lekker geslapen, weer heerlijk in m’n eigen bed. Nadat ik mijn kleren in een sopje heb gezet en deze heb uitgehangen op de waslijn, uniformen heb gestreken en verschillende klusjes heb gedaan ben ik nog met school bezig geweest. Esther en Ilse hadden contact gelegd met een vrouw op hun afdeling die ons wilde meenemen naar Holi Phagwa. De opdracht hadden wij gekregen om een wit shirt aan te trekken en poeder te kopen. Rond 3 uur zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar we met haar hadden afgesproken. Samen met Ilse, Renate en Anne zijn we in een kleine auto gepropt om te gaan naar haar huis. Daar aangekomen werden we begroet met parfum. Dit wordt gedaan om de lentegeur te ervaren. We kregen de opdracht om te eten. We begonnen met een bara, gevolgd door lekker drinken. De hele familie was aanwezig en iedereen groette ons vriendelijk. Daarna zijn we langs allemaal buren gegaan. Overal waar je kwam werd je begroet met een bepoederde hand die over je gezicht heen strijkt. De een heeft rose, de ander paars en weer een ander heeft groen. Dit maakte dat ik na een paar begroetingen al van top tot teen onder de poeder zat. Bij de buren kregen we kleine hapjes gevolgd door een complete rijstmaaltijd met een kippepoot. Ook kregen we een shotje gevuld in een plastic bekertje (Red Label voor de kenners onder ons). Het viel zwaar. Daarna liepen we een eindje en af en toe begroeten we mensen. We kwamen langs een luidruchtige plek. Allemaal jongens riepen naar ons en vroegen of we kwamen. Ik voelde me een bakra (wat blanke betekend). Jongen vielen ons om de nek en vroegen naar mijn watsapp nummer. Na een paar foto’s gemaakt te hebben zijn we gegaan. Ondertussen heb ik nog een dansact opgevoerd met een dronken man en heb ik mijn mond verbrand aan een pittige Sozu soep (zoute soep). Vervolgens gingen we naar het ‘strand’. Dit bleek dezelfde plek te zijn als we vorige week zijn geweest bij Zeedijk. We waren er rond 17.30 en er waren al veel dronken mensen, we bleven goed bij elkaar en na wat aanrakingen en parfumspuitjes na is het goed gekomen. Dit was ook mijn eerste moment dat ik me niet comfortabel voelde. Iedereen staart, roept of kijkt je aan als je langsloopt. Na een paar uurtjes werden we op tijd ook weer afgezet bij onze fiets. We hebben onze kleding in een sopje gezet en onszelf met schrobben afgeboend.

Vandaag is het er nog niet af, heb nog een paarse streep onder mijn kin, oren zitten ook nog vol met paars en op mijn buik is alles nog blauw. Wel was het erg leuk om deze feestdag mee te vieren en te proeven van de cultuur. Deze week hebben we van dinsdag t/m vrijdag stage. Vandaag begon de dag al met gazen vouwen (nadat ik 3 bedden op had gemaakt) en toevers rollen. We hopen morgen te gaan kijken bij een kindertehuis en donderdag een dagje mee te draaien met een verpleeghuis hier in Nickerie. Samen met de andere 3 meiden hebben we vandaag ook de planning doorgesproken. Ook met Sergio hebben we met z’n 6en een gesprek gehad. Esther en Fleur hopen volgende week dinsdag te beginnen op de OK en ik hoop te beginnen op de EHBO. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn.

Volgende week hoop ik te vertellen over mijn begin van de stage op de EHBO en de rest van deze week.

Tot ziens!