Bigipan - Reisverslag uit Nieuw Nickerie, Suriname van Laurien Nooteboom - WaarBenJij.nu Bigipan - Reisverslag uit Nieuw Nickerie, Suriname van Laurien Nooteboom - WaarBenJij.nu

Bigipan

Blijf op de hoogte en volg Laurien

03 Maart 2014 | Suriname, Nieuw Nickerie

Hallo allemaal,

Na een weekend tripje hier een reisverslag met de belevenissen. Vrijdag moesten we rond 5 uur uitkijken naar een geel busje. Esther, Fleur en ik hadden alle 3 een eastpak vol nodige spullen. Het gele busje had eerst de andere 3 meiden opgehaald. Renate, Ilse en Anne. Dit zijn de andere Nederlandse stagiaires die ook dezelfde periode als wij in het ziekenhuis stage lopen. Zij wonen ongeveer 500 meter bij ons vandaan. Na een tijdje rijden kwamen we aan bij een klein bootje. Hier hebben we een tocht ingemaakt van ongeveer 8 km. We kwamen onderweg al verschillende landschappen tegen. Onder andere zagen we de blauwe vogel, een mooie specht en verschillende termietennesten. De boot ging langzaam door een klein riviertje die op een gegeven uitmondt in een grotere rivier. Bigi pan is een groter natuurgebied. Het is een groot moerasachtig gebied, voornamelijk mangroven bomen. Er wonen namelijk verschillende bijzondere vogelsoorten die in het gebied wonen, onder andere de rode ibis, visarenden en reigers.

Van te voren wisten we niet hoe Bigipan eruit zag. Ikzelf dacht dat het een soort strand was waar een hutje stond. Dit bleek dus wat anders te zijn. Het was een huisje op palen midden in de rivier. Langzaam kwamen we dichterbij en ik dacht: “gaan we hier slapen?” We hebben de eigenaresse ontmoet en die maakte dat ik me snel thuisvoelde in het primitieve hutje. Op de groepsfoto zie je haar ook samen met haar man, zoon en kleinzoon. Deze familie woont alleen op Bigipan als er gasten hebben geboekt. Ze heeft in Nickerie zelf een appartement. Na een korte kennismaking en een welkomsdrankje deden we onze bikini aan en gingen we in het bootje naar een plek waar we konden zwemmen. Op google hadden we al verscheidene plaatjes gezien van mensen die helemaal onder de modder zaten. De bodem van de rivier is drassig. Na ons huidje te hebben gescrubt zijn we weer teruggegaan. Die avond hebben we een heerlijke maaltijd gehad, de vrouw des huizes heeft heerlijk gekookt voor ons, verschillende soorten vis, kip en rijst stonden voor ons klaar. Het was wel onwennig om vis te eten, vooral omdat ik het in Nederland ook niet doe. Maar ik heb het overwonnen en het smaakte heerlijk ☺ De verdere avond hebben we spelletjes gedaan onder het afdak. Het waaide hard, dit maakte dat af en toe de kaarten nog wel eens wegwaaide. Ondertussen waren de hangmatten al voor ons opgehangen en was onze slaapplek klaar. De toiletten waren primitief, er hing een vieze lucht en je moest je behoefte doorspoelen met water uit de rivier. Daarnaast moet je douchen met regenwater. De douche bestaat uit een emmer en een bekertje.

In mijn hangmat beland bedacht ik me dat ik me dat ik toch niet lekker lag. Na het eindeloze schommelen en geen comfortabele lig houding te kunnen vinden werd het dan toch eindelijk dag. Hallo hoofdpijn en nekpijn. Gelukkig kregen we een heerlijk ontbijt in de zon wat weer een hoop goedmaakte. Na het ontbijt konden we van de felle zon genieten. Het bakken ging misschien iets te hard. Na compleet gebakken te zijn hebben we ons ingesmeerd, wat eigenlijk al te laat was. De lunch was weer heerlijk, we hebben meegekeken met het vangen van krabben (zie foto).

’s Middags zijn we op kaaimannen tocht geweest. We hebben de rode Ibis gezien gelukkig. Dit zijn knalrode vogels die zeldzaam zijn. Bigipan is hun broedgebied. Nadat we een aantal vogels hebben gezien en door de mangroven te zijn gevaren gingen we een bosgebied in. De gids vertelde dat we in een kaaimannen gebied waren, hij sprong uit de boot en duwde de boot zachtjes vooruit. In een verlaten stukje water zagen we de ogen van een kaaiman (zie foto). Dit zijn kleine kaaimannen, ongeveer 1 meter groot. Na een aantal kaaimannen gezien te hebben zijn we teruggegaan naar het zwemplekje, hier hebben we ons huidje weer gescrubt en hebben we een groepsfoto gemaakt.
Teruggekomen op Bigi pan was de vangst van vanochtend klaargemaakt: vis, kip en kreeft. De kreeften werden onder luid gekraak open gebroken. Hier heb ik me niet aangewaagd. Wel heb ik geproefd, en meteen wist ik al dat het niet mijn ding was. Wel heb ik genoten van rijst met kip en vis. Verschillende sausjes en smaken die lekker smaakten. Deze keer vond ik het ook niet extreem pittig en kon ik het gewoon eten.

Na het eten werd het al snel schemerig en deed ik de lange mouwen weer aan. ’s Avonds hebben we buiten genoten van de sterren boven ons, de rust en het heerlijke frisse windje. We werden opeens opgeschrikt door iemand die keihard naar een kayak rende. Wat bleek, er was een giftige slang. De giftigste die er bestaat, deze heet de Labaria. Nadat de man de labaria heeft gedood met een regenpijp (tja, dat kan ook). Heeft hij hem op de kant gelegd waarna wij konden kijken. Het is een kleinere slang maar hij kan veel schade aanrichten. Gelukkig was hij binnen een minuut dood en konden we weer verder genieten van de avond. Ik ging rond 11 uur al richting mijn geliefde hangmat.
Anderen hebben nog tot in de late uurtjes gezeten en gedronken, toen iedereen in zijn/haar hangmat lag kon ik dan ook eindelijk slapen. Gelukkig heb ik deze nacht wel geslapen, ik had het idee dat ik goed uitgerust was toen ik wakker werd.

Zondag werd ik pas om 8 uur wakker! Na weer een heerlijk ontbijt in het zonnetje, met baka bana’s (Gebakken banaan) en watermeloen, en brood met pasta zijn we met z’n allen in het bootje gestapt en zijn we de andere kant op gaan varen. Hier zijn we tussen de mangroven gaan varen. Op een gegeven moment had ik geen richtingsgevoel meer en zag alles er naar mijn idee hetzelfde uit. We zaten verschillende keren vast in het ondiepe water. Inmiddels brandde ook de zon flink fel. Ik ben erg verbrand, op het water gaat het natuurlijk heel snel. We hebben geen dieren gespot, wel een poging tot gedaan. Toen we terug kwamen hebben we voor het laatst een heerlijke lunch gehad. Weer rijst met kip en vis. Na het eten zijn we teruggegaan naar Nickerie. We mochten niet weg voordat we een mooie groepsfoto hebben gemaakt (zie foto). In Nickerie aangekomen gingen we in het busje naar huis. Thuis aangekomen hebben we meteen de modderkleren uitgespoeld en de vlekken verwijdert. Alles stonk en was vies. Dezelfde dag hebben we het rustig aangedaan en gingen we op tijd slapen.

Inmiddels heb ik goed geslapen vannacht in mijn eigen lekkere bedje. Was fijn om weer recht te liggen. Vandaag doen we boodschappen, gaan naar de markt en gaan naar de tennisbaan. Verder rusten we nog uit van het tripje. Dinsdag tot en met vrijdag hopen we weer stage te lopen in het ziekenhuis. Jullie horen weer van mij!

Tot ziens!

  • 04 Maart 2014 - 18:30

    Ma Stoffer:

    Hallo laurien

    Wat geweldig leuk dat je ook trips maakt.
    Zo kom je nog eens wat te zien .
    Fijn dat je zo geniet.
    Gr pa en ma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Laurien

Ik ben Laurien Nooteboom, 20 jaren jong. Op de Gereformeerde Hogeschool in Zwolle volg ik de opleiding HBO verpleegkunde. Deze opleiding volg ik met veel passie en plezier. Inmiddels zit ik in mijn 3e jaar.

Actief sinds 03 Feb. 2014
Verslag gelezen: 393
Totaal aantal bezoekers 14696

Voorgaande reizen:

14 Februari 2014 - 05 Juni 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: